Nowoczesna złożyła wniosek do TK ws. nowej ustawy o Trybunale

Oto niektóre kwestionowane przez Nowoczesną przepisy zawarte we wniosku partii Ryszarda Petru o kontrolę zgodności z konstytucją nowej ustawy o TK. Wniosek został złożony we wtorek rano:

1) Art. 6 ust. 7, zgodnie z którym „Sędzia po złożeniu ślubowania stawia się
w Trybunale w celu podjęcia obowiązków, a prezes Trybunału przydziela mu sprawy
i stwarza warunki umożliwiające wypełnianie obowiązków sędziego.”.

Z przepisu może wynikać, że to złożenie ślubowania wobec Prezydenta RP, a nie
wybór przez Sejm RP decyduje o rozpoczęciu realizacji obowiązków sędziego TK.

2) Art. 26 ust. 1 pkt 1 lit. g): „Trybunał Konstytucyjny orzeka w pełnym
składzie w sprawach, w których trzech sędziów Trybunału, w terminie 14 dni od
otrzymania przez nich odpisów skarg konstytucyjnych, a także odpisów wniosków i
pytań prawnych, o których mowa w art. 38 ust. 1, złoży stosowny wniosek w tej
sprawie.”

Kwestionowany przepis stwarza podstawy prawne do tego, aby trzech sędziów
Trybunału Konstytucyjnego, w tym także sędziowie, którzy nie zostali wyznaczeni
do składu orzekającego w danej sprawie, mogło ingerować w tryb jej rozpoznania
przez Trybunał Konstytucyjny, wnosząc o jej rozpoznanie w innym składzie.
Przepis narusza zasadę niezawisłości sędziów TK.

3) Art. 38 ust. 3 – według niego terminy rozpraw, na których rozpoznawane są
wnioski, wyznaczane są „według kolejności wpływu spraw do Trybunału”.

Podporządkowanie działalności TK zasadzie rozpoznawania skarg i wniosków według
kolejności ich wpływu narusza zasadę efektywności działania instytucji
publicznych. Artykuł uniemożliwiając Trybunałowi Konstytucyjnemu rzetelne i
sprawne działanie oraz ingerując w jego niezależność i odrębność od pozostałych
władz, narusza zasady państwa prawnego.

4) Art. 89: „W terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy ogłasza się
rozstrzygnięcia Trybunału wydane przed dniem 20 lipca 2016 r. z naruszeniem
przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o Trybunale Konstytucyjnym, z
wyjątkiem rozstrzygnięć dotyczących aktów normatywnych, które utraciły moc
obowiązującą.”.

Przepis ten jest sprzeczny zarówno z zasadą państwa prawnego, zasadą legalizmu,
jak i zasadą podziału władzy. Jego prawdziwy cel jest tu czytelny – ma on
stworzyć podstawy dla sankcjonowania odmowy publikacji wyroku Trybunału
Konstytucyjnego z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie oceny konstytucyjności
nowelizacji ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o Trybunale Konstytucyjnym.

5) Art. 92: „sędziów Trybunału, którzy złożyli ślubowanie wobec Prezydenta
Rzeczypospolitej, a do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie podjęli
obowiązków sędziego, z dniem jej wejścia w życie prezes Trybunału włącza do
składów orzekających i przydziela im sprawy”.

Z wyroków TK z dnia 3 grudnia 2015 r. oraz z dnia 9 grudnia 2015 r.
jednoznacznie wynika, że trzech sędziów wybranych przez Sejm VII kadencji
zostało powołanych prawidłowo, zaś wybór trzech kolejnych – powołanych na te
miejsca przez Sejm VIII kadencji jest niezgodny z Konstytucją RP. Nałożenie
przez ustawodawcę na Prezesa Trybunału Konstytucyjnego obowiązku włączenia ich
do składów orzekających i przydzielenia im spraw oznacza zatem zobowiązanie do
działania z naruszeniem prawa.