„Obóz Zjednoczonej Prawicy i pan prezydent zobowiązali się do radykalnej reformy sądownictwa, które od lat toczą liczne patologie. Nie da się tego procesu przeprowadzić bez demokratyzacji zasad wyboru sędziów do Krajowej Rady Sądownictwa. To organ o ogromnych i niedocenianych kompetencjach w sferze działania trzeciej władzy w Polsce. Dziś KRS toczy rak korporacjonizmu ze wszelkimi tego negatywnymi konsekwencjami dla sądownictwa. Skrajnie niedemokratyczny wybór sędziów prowadzi do tworzenia się klik i korporacyjnej gangreny.
Mają tego świadomość nawet eksperci, na których powołują się przedstawiciele totalnej opozycji – Platformy Obywatelskiej i Nowoczesnej. Były prezes Trybunału Konstytucyjnego prof. Andrzej Rzepliński już w 2004 r. definiował KRS jako „państwowy związek zawodowy konserwujący interesy źle służące polskiemu sądownictwu”. Także Jerzy Stępień, kolejny były prezes TK często przywoływany przez opozycję, w swojej opinii w 2014 r. stwierdził, że KRS „dba o interesy korporacji sędziowskiej, natomiast nie jest organem, który dba o prawdziwą niezawisłość”. Pamiętajmy, że Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż obecny model funkcjonowania KRS jest sprzeczny z konstytucją. Warto też przypomnieć, że już w programie PO z 2005 r. pojawił się postulat wyboru wszystkich jego członków przez Sejm. Nawet sami sędziowie nazywają układ panujący w Krajowej Radzie Sądownictwa spółdzielnią.
Niestety, jest to spółdzielnia niejasnych interesów. Jedyną odpowiedzią skutecznie zmieniającą ten stan rzeczy będzie dokonywanie wyboru członków KRS przez organa mające legitymację demokratyczną, czyli przez parlament. Każdy inny korporacyjny wariant wyłaniania kandydatów prowadzi tylko do licytacji egoizmów zawodowych i tworzenia się kolejnych spółdzielni w środowisku sędziowskim. Lekiem na korporację jest bowiem demokracja. Pan prezydent, wetując ustawę o KRS, wziął pełną odpowiedzialność za wszystkie ułomności dotychczasowego systemu i związane z tym konsekwencje dla polskich obywateli.
Wetując zaś ustawę o Sądzie Najwyższym, prezydent Andrzej Duda zablokował powołanie specjalnej izby dyscyplinarnej, która miała oczyścić środowisko sędziowskie z afer, ukarać i usunąć sędziów naruszających godność tego zawodu. Izba jest niezbędna dla przywrócenia etyki i uczciwości w sądach, a bez etyki i uczciwości nie będzie gwarancji sprawiedliwego wyroku. Afery toczące Sąd Najwyższy uzasadniają jego pilną i gruntowną przebudowę, tak by godnie stał na straży sprawiedliwości i nadzoru nad orzecznictwem sadów powszechnych, pilnując równości wszystkich obywateli wobec prawa.
Decyzja o wecie jest tym bardziej niezrozumiała, bowiem pan prezydent 18 lipca 2017 r. publicznie postawił warunki, od jakich uzależnia podpisanie ustawy o Sądzie Najwyższym. Zostały one przez obóz Zjednoczonej Prawicy w całości spełnione. Chodzi w szczególności o wprowadzenie wymogu 3/5 jako większości wymaganej do wyboru sędziów członków KRS oraz czterech poprawek wzmacniających pozycję głowy państwa w miejsce ministra sprawiedliwości. Było oczywiste, że większość parlamentarna spełniłaby również wszystkie inne oczekiwania pana prezydenta dotyczące wzmocnienia jego pozycji, jeśli tylko takowe by zgłosił.
Jednak prezydent Andrzej Duda ustawy zawetował, co cofa proces uzdrowienia polskiego sądownictwa. Ponadto okoliczności złożenia weta stworzyły zachętę do generowania kolejnych protestów ulicznych i nieparlamentarnego zachowania totalnej opozycji, która do dziś nie może się pogodzić z demokratycznym wynikiem wyborów.
Wobec zapowiedzi prezydenta przedłożenia własnych projektów reformy SN i KRS Solidarna Polska deklaruje gotowość ich poparcia, ale tylko jeśli będą one gwarantować rzeczywistą dobrą zmianę w sądownictwie. Liczymy na szybkie działania i odważne propozycje, których oczekuje większość Polaków. Nie możemy bowiem zawieść naszych rodaków iluzją pozornych zmian – na to nie ma zgody. Jesteśmy gotowi w takim zakresie współpracować z panem prezydentem, który za reformę sądownictwa wziął pełną odpowiedzialność„
